Ten-Toon-Gesteld: de therapeut (met label)

De Therapeut - Magritte

Er bestaan plaatsen - zo heb ik gisteren geleerd -  waar alle tomaten 3,5 centimeter in doorsnede zijn, enkel rechte komkommers in de schabben liggen, wortels niet te lang of gebroken mogen zijn, aardappelen geen kleine kolen mogen zijn, A-brand producten ons van op ooghoogte aanstaren en op zijn minst even degelijke, zo niet betere C-series ons rugpijn bezorgen. Dit alles met zeemzoete (en vaak irriterende) muzak die een poging onderneemt om U en mij zó goed te laten voelen dat ik die doos met afzonderlijk verpakte koekjes ook nog meeneem naar de finish . U begrijpt het al, ik bevind me alweer in het warenhuis.

Deze keer ben ik hier niet om iets te kopen. Ik kom, geheel vrijwillig en gratuit, iets toevoegen. Met de eenvoudig en doeltreffende aanpak van een man en het altijd vooruitziend oog van de vrouw maak ik daarvoor plaats: mijn rechterarm stuurt de kar aan en met gestrekte linkerarm maak ik contact met de eerste rollen. Al stappend maai ik vervolgens alle pakken toiletpapier van het schap en katapulteer ze netjes in mijn kar. Dit voelt goed.

Tijd voor deel twee: het ten-toon stellen van 'de therapeut'; mét label. Ik graai in mijn tas en stal willekeurig op het bovenste schab de Gestalt therapeut, Gezins- en relatietherapeut, Contextueel Therapeut, Integratief Therapeut en Relaxatietherapeut. Op ooghoogte vindt de Acceptance and Commitment Therapeut haar weg samen met de Cognitief Gedragstherapeut, Dialectisch Gedragstherapeut, Eye Movement and Desentisation Reprocessing Therapeut, Gedragsactiverend Therapeut, Gedragstherapeut, Metacognitief Therapeut, Mindfulness-based Therapeut en Rationeel-Emotieve Therapeut. En na een laatste grabbel diep in mijn zak plaats ik tenslotte onderaan de Transference Focused Psychotherapeut, Cliëntgericht Therapeut, Psychodynamisch Therapeut, Rogeriaans Therapeut, Creatief Therapeut en Psychoanalyticus.

Het moet gezegd: er bestaan nog meer vormen van therapie maar ik weet intussen dat 'keuzevrijheid niet altijd leidt tot blijheid'. Mijn vriend die - samen met vele andere mannen - vaak maar amper begrijpen kan wat er nou zo moeilijk is aan het kiezen van de juiste foto om op te hangen, kussens voor in de woonkamer of zoals U ondertussen weet ook wel eens toiletpapier beaamt dit als ik hem 's avonds over mijn act vertel. Er volgt een moment van perplexiteit: "Hoe kan ne normale mens nu weten bij wie hij of zij zijn moet als er een gegeven moment 'iets' is wat hem in zijn of haar dagelijkse leven belemmert?!".

"Dat is voor een volgend moment", zo beloof ik hem. Een ietwat pruilerige blik komt mijn richting uit. Als hij zich in iets vast bijt dan wil hij er meteen alles van weten, die vent van mij. Maar ik lach en prijs me gelukkig; hij spreekt in elk geval van 'normale' mensen.